Etsen, litho, lino, schilderijen, tekeningen en assemblages
Gijs is vele jaren een enthousiast deelnemer geweest aan de kunstroute in Barendrecht.
Omdat Gijs vele technieken in z’n vingers had, kon hij een zeer gevarieerde expositie samenstellen met zijn werken. Elk jaar in aanloop naar de Kunstroute zorgde hij steeds weer voor nieuw werk.
Zelfs nog op hoge leeftijd (95) was hij actief en liet ons steeds weer verrassen. Vele pentekeningen, etsen, litho’s, assemblages en aquarellen heeft hij ons nagelaten.
Hij verkocht zijn werk altijd wel met een verhaal over hoe het tot stand was gekomen, dus gezien zijn productieve leven genieten er velen van. Ook onze familie, vrienden en kennissen herinneren Gijs nog elke dag door zijn werk.
Wilt u het werk van Gijs zien/kopen dan kunt u een afspraak maken met Jos van der Waal.
Door Gerrit Kleijwegt (1995)
“Waar haalde ik de moed vandaan?” kan Gijs van der Waal zich nu afvragen. Hij wijst daarbij op de tekening van het Lorregat in Puttershoek gemaakt toen hij achttien was, een artistieke proeve die heel goed lukte. Een jaar eerder meldde hij zich aan bij de Rotterdamse Academie waar hij o.a. les kreeg van de befaamde graficus Derkzen van Angeren. In die eerste periode werd hij nog te jong bevonden om de tekenlessen naar naaktmodel bij te wonen.
Gijs werd op 15 augustus 1914 geboren in een maatschappijbewust gezin. Een vader met oprecht sociaal-democratische idealen, die cultuur belangrijk vond. Dat tekende zijn verdere leven. Begin dertiger jaren weigerde hij als gewetensbezwaarde de militaire dienst, uiteindelijk lootte hij vrij.
Een redelijk bestaan in de kunst was ook in die tijd maar voor een enkeling weggelegd. Ondertussen moest er wel brood op de plank komen.
Na een aantal jaren als ontwerper bij enige grote grafische bedrijven te hebben gewerkt, startte hij in 1941 een reclameadviesbureau. Alleen in de schaarse vrije tijd kon hij zich nog wijden aan de beeldende kunst.
In de vakantie trok hij er op uit om te tekenen en te aquarelleren en bracht sfeervolle impressies mee naar huis. In 1976 trok hij zich terug uit de reclamewereld en kocht een etspers. De tijd van reizen en trekken braak aan, reizen die voor de kunstenaar Gijs van der Waal belangrijk waren. Nu hij de handen vrij had, kreeg hij behoefte om ook andere technieken te beoefenen en nam les in lithograferen. Het is overigens opmerkelijk dat juist in zijn litho’s de “ingebakken” sociale bewogenheid uitvoerig aan bod komt. De laatste tijd is hij gegrepen door het werk van de Dadaist Kurt Schwitters en maakt hij assemblages van gevonden voorwerpen, oude troep als het kleurig of interessant voor hem is.
